Jeugdreuma

Informatie en advies voor leraren

Jeugdreuma is een verzamelnaam voor chronische gewrichtsontstekingen bij kinderen. Omdat de medische term voor Jeugdreuma Juveniele Idiopatische Artritis is, wordt het ook wel JIA genoemd.

Chronisch betekent dat het langer duurt dan drie maanden en niet vanzelf of niet makkelijk overgaat. Jeugdreuma begint voor het 16e levensjaar en komt voor bij ongeveer één op de duizend kinderen. Het is (nog) niet bekend waarom een kind Jeugdreuma krijgt. We weten wel dat het iets te maken heeft met een ontregeling van het afweersysteem. Afweercellen ruimen normaal gesproken indringers van buiten op, omdat deze het lichaam beschadigen. Bij reuma vergissen de afweercellen zich. Ze richten zich dan namelijk niet alleen op indringers, maar ook op het eigen lichaam, bijvoorbeeld op de gewrichten. Daardoor ontstaan ontstekingen. Het is niet bekend waarom de afweercellen deze fout maken. Ziekten waarbij het afweersysteem van het lichaam zich tegen zichzelf keert, worden ook wel auto-immuunziekten genoemd (auto = zelf, immuun = afweer).

Het kan moeilijk zijn om de diagnose Jeugdreuma te stellen omdat gewrichtsontstekingen ook kunnen voorkomen bij andere (kinder)ziektes. Er bestaat nog geen test waarmee een arts met 100% zekerheid Jeugdreuma kan vaststellen. Wel kunnen de uitslagen van verschillende onderzoeken samen in de richting van reuma wijzen. Hierbij moet dan gedacht worden aan het verhaal van het kind, lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek en röntgenonderzoek.

Gevolgen voor het onderwijs

Voor leerlingen die een langdurige of chronische ziekte hebben, levert het vaak problemen op om de normale lessen op school te volgen. Er kan sprake zijn van regelmatige of langdurige afwezigheid van school vanwege onderzoek, behandeling, opname in het ziekenhuis of ziek thuis zijn. Deze afwezigheid heeft grote gevolgen voor de continuïteit van het onderwijsleerproces. Het is mogelijk om met behulp van een aangepast lesplan de negatieve gevolgen hiervan voor de leerling zoveel mogelijk te beperken. Met een aangepast lesplan volgt de leerling minder vakken, bestudeert alleen de lesstof die absoluut noodzakelijk is en krijgt vrijstelling van toetsen en werkstukken. Dit plan moet zo duidelijk zijn dat een leerling er grotendeels zelfstandig mee kan werken en dat eventuele externe begeleiders weten wat er moet gebeuren. Het is zinvol om de tijdsplanning aan te geven waarmee de normale leerlingen werken. Er moet echter niet verwacht worden dat de zieke leerling dit tempo per definitie kan volhouden.

Meer informatie of advies?

Neem gerust contact op met een van de consulenten OZL bij u in de regio, raadpleeg de Onderwijsdatabank en lees hieronder verder.