Vandaag is het Wereld Nierendag. Op deze dag vraagt Netwerk Ziezon bijzondere aandacht voor leerlingen met een nieraandoening. Sacha Van Duren, werkzaam op de Educatieve Voorziening bij het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam, heeft onlangs haar ervaringen gedeeld over een VO-leerling met een nieraandoening die drie keer per week dialyseert:
Lessen op de Kinderdialyse in het Amsterdam UMC – Sacha van Duren
In 2024 hebben verschillende leerlingen les gekregen op de Kinderdialyse in het Amsterdam UMC, locatie AMC. Leerlingen dialyseren hier meestal 2 of 3 keer per week en tijdens het dialyseren krijgen de leerlingen de lessen of toetsen die ze anders op school zouden hebben gehad. Zowel voor leerlingen als voor de school is het vaak een ingewikkelde periode met soms veel onbegrip van beide kanten. Naast de fysieke en emotionele kant van het ziek zijn is er een praktische kant rondom school die voor veel problemen kan zorgen. Inhaaltoetsen die niet worden ingehaald omdat een leerling zo vaak afwezig is zorgen voor onduidelijkheid en frustratie bij school en voor de leerling is het bijna onmogelijk om het overzicht te houden over wat er wanneer moet gebeuren, ondanks alle moderne technologieën zoals Magister en Microsoft Teams.
In de winter van 2023 maakte ik kennis met Sophie (14 jaar) en begonnen we met lessen wiskunde tijdens haar dialyse op dinsdag, donderdag en vrijdag. Sophie had op deze dagen vaak geen zin in school en vond het oneerlijk dat ze in het ziekenhuis aan school moest werken. Ik was als consulent onderwijsondersteuning zieke leerlingen net 2 maanden begonnen bij de Educatieve Voorziening en Sophie was mijn eerste langdurige leerling. Ik had nog geen idee hoe ik dit precies moest aanpakken maar wist dat wiskunde mij zelf veel gebracht had in tijden van onzekerheid. Wiskunde is namelijk precies dat vakgebied waarbij je weer een gevoel van controle kan ervaren. Dus met een goed humeur en het wiskunde boek onder mijn arm liep ik 3x per week ’s ochtends richting de dialyse om Sophie les te geven. Tijdens de lessen leerden we elkaar kennen en zij maakte kennis met de wiskunde.
Op een gegeven moment zag ik het enthousiasme voor de lessen bij haar zowaar groeien. Ook haar zelfvertrouwen nam langzaamaan toe en toen was het raak: ze haalde voor het eerst een voldoende. Ik reageerde enthousiast en trots maar Sophie was vooral verbaasd en reageerde gelaten op mijn enthousiasme. Sindsdien haalde ze vaker goede cijfers en kreeg ze zienderogen meer plezier in het werken aan school. Inmiddels heeft deze motivatie zich ook verspreid naar andere vakken en staat ze bijna voor alle vakken voldoende en is ze vorig jaar toch over gegaan.
Het is voor mij heel bijzonder om deze verandering in motivatie, plezier en zelfvertrouwen te hebben mogen aanschouwen en ik ben ontzettend trots op Sophie en dankbaar voor het werk dat ik hier kan doen.
