Informeer de klas
Het is belangrijk om de klasgenoten van de zieke leerling te informeren, zeker als er vragen leven of als de gevolgen van de ziekte in de klas merkbaar zijn.
Openheid stimuleert het meeleven van de klas en voorkomt dat er onjuiste verhalen de ronde gaan doen. Overleg met uw leerling en zijn ouders welke informatie de klas krijgt, wie de informatie geeft en in welke vorm.
Sommige kinderen willen in de klas zo min mogelijk aandacht voor hun ziekte. Ze willen geen uitzondering zijn. Het sterkst geldt dat tijdens de puberteit. Respecteer het standpunt van uw leerling hierover.
Symposium huiselijk geweld: hulp aan kinderen en hun ouders
Op 5 maart 2019 vindt het middagsymposium plaats over het onderwerp Huiselijk geweld: hulp aan kinderen en hun ouders.
Een jong kind (0-6) dat opgroeit in een omgeving waarin geweld aan de orde is, wordt getekend voor de rest van zijn leven. De impact hiervan is niet altijd zichtbaar. Het is belangrijk tijdig de juiste signalen op te merken. Dat kan alleen met de ouders samen; door:
– te achterhalen wat er achter de voordeur gebeurt;
– hun gedrag om te buigen naar goed ouderschap.
De centrale vraag tijdens dit symposium is: Hoe kun je als professional eerder de juiste signalen opmerken en adequaat helpen het geweld binnen het gezin samen te stoppen?
De doelgroep van het symposium zijn de professionals die werken met kwetsbare gezinnen, zoals hulpverleners binnen gezinnen, wijkteams, sociale teams, vaktherapeuten, pedagogisch medewerkers, etc. De handvatten die worden aangereikt bieden kunnen ook houvast bieden voor consulenten Onderwijsondersteuning Zieke Leerlingen.
De rol van de IB-er bij zieke leerlingen
Soms komt een (chronisch, lichamelijk) zieke leerling een periode niet op school of nauwelijks naar school. In dit artikel wordt besproken hoe de school er voor kan zorgen dat de leerling in verbinding blijft met school, het aanbod zo veel mogelijk kan blijven volgen...
Zorgen over toekomst chronisch zieke jongeren
Jongeren die ernstig ziek zijn of zijn geweest blijven daar in hun latere leven de gevolgen van ondervinden. Hun levensloop is vertraagd. met een chronische ziekte hebben een vertraagde levensloop. Ze worden later zelfstandig en hun psychoseksuele en maatschappelijke ontwikkeling blijft achter bij gezonde levensgenoten. Ook hebben ze een lagere kwaliteit van leven en meer gevoelens van angst, depressie en hulpeloosheid. Desondanks willen veel van deze jongeren deelnemen aan het arbeidsproces. De realiteit is echter anders: ze werken minder dan hun gezonde leeftijdsgenoten en hebben vaak ondersteuning nodig bij hun werk.