Sociale aspecten
Kinderen die lange tijd niet naar school kunnen, missen vaak het contact met leeftijdgenoten. Het is belangrijk om de leerling te laten merken dat hij nog steeds deel uitmaakt van de klas. Er zijn veel manieren om de betrokkenheid van de klas te tonen. Omdat de leerkracht of docent zowel de zieke leerling als zijn klasgenoten kent, kan deze hierin een stimulerende rol spelen.
Contact met leeftijdgenoten
Contact met leeftijdgenoten blijft belangrijk!
Lees verder..
Informeer de klas
Het is belangrijk om de klasgenoten van de zieke leerling te informeren.
Lees verder..
Symposium huiselijk geweld: hulp aan kinderen en hun ouders
Op 5 maart 2019 vindt het middagsymposium plaats over het onderwerp Huiselijk geweld: hulp aan kinderen en hun ouders.
Een jong kind (0-6) dat opgroeit in een omgeving waarin geweld aan de orde is, wordt getekend voor de rest van zijn leven. De impact hiervan is niet altijd zichtbaar. Het is belangrijk tijdig de juiste signalen op te merken. Dat kan alleen met de ouders samen; door:
– te achterhalen wat er achter de voordeur gebeurt;
– hun gedrag om te buigen naar goed ouderschap.
De centrale vraag tijdens dit symposium is: Hoe kun je als professional eerder de juiste signalen opmerken en adequaat helpen het geweld binnen het gezin samen te stoppen?
De doelgroep van het symposium zijn de professionals die werken met kwetsbare gezinnen, zoals hulpverleners binnen gezinnen, wijkteams, sociale teams, vaktherapeuten, pedagogisch medewerkers, etc. De handvatten die worden aangereikt bieden kunnen ook houvast bieden voor consulenten Onderwijsondersteuning Zieke Leerlingen.
De rol van de IB-er bij zieke leerlingen
Soms komt een (chronisch, lichamelijk) zieke leerling een periode niet op school of nauwelijks naar school. In dit artikel wordt besproken hoe de school er voor kan zorgen dat de leerling in verbinding blijft met school, het aanbod zo veel mogelijk kan blijven volgen...
Zorgen over toekomst chronisch zieke jongeren
Jongeren die ernstig ziek zijn of zijn geweest blijven daar in hun latere leven de gevolgen van ondervinden. Hun levensloop is vertraagd. met een chronische ziekte hebben een vertraagde levensloop. Ze worden later zelfstandig en hun psychoseksuele en maatschappelijke ontwikkeling blijft achter bij gezonde levensgenoten. Ook hebben ze een lagere kwaliteit van leven en meer gevoelens van angst, depressie en hulpeloosheid. Desondanks willen veel van deze jongeren deelnemen aan het arbeidsproces. De realiteit is echter anders: ze werken minder dan hun gezonde leeftijdsgenoten en hebben vaak ondersteuning nodig bij hun werk.